จับสังเกตตัวเองค่ะ ว่าเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยชอบรอใครนานๆ
คือ 5-6 ปีที่อยู่ กทม ความที่ว่าเสาร์อาทิตย์ ใช่ชีวิตคนเดียว
เดินห้างคนเดียว ดูหนังคนเดียว (น้านนาน มากๆ จะได้ดูที)
เดือนก่อนไปหาหมอ ที่ ร.ร. แพทย์กับเพื่อนที่ทำงาน
เพื่อนเสร็จก่อนค่ะ เราพยายามบอกเพื่อนว่า แกกลับไปก่อนเถอะเพราะไม่รู้จะเสร็จเมื่อไหร่
แต่ชีบอกว่ารอได้ คือเป็นตัวเองคงอึดอัดไม่ปล่อยให้โอกาสลอยนวล เด้งตูดกลับแทบไม่ทัน
สรุปคือ เค้ารอเราอีกครึ่งวันค่ะ (ปลื้มปริ่มเพ่อนใหม่คนนี้ได้ใจสุดๆ) คือเราอยู่เองได้ชิวอ่ะค่ะ
อีกเหตุการณ์นึง
ไปเดินประตูน้ำ กับเพื่อนเก่าแก่
เดินไปเดินมาแยกกันเดิน เพราะจุดประสงค์เราต่างกัน
คือตอนยังไม่อ้วนมากก็เดินชิวๆ ได้นะ แต่ดันอ้วนนี่แหละ ปวดเท้ามาก โทรบอกเพื่อนเลย
แกๆ ชั้นกลับก่อนนะ
แก้ไขข้อความเมื่อ 16 มกราคม 2558 เวลา 11:16:07 น.