อนุศนิยาเข้าห้องปิดประตูร้องไห้อย่างหนัก ชยากรเคาะเรียกด้วยความเป็นห่วง เธอไม่เปิด เขาอ่อนใจ สักพักหันหลังจะเดินไป เธอเปิดประตูออกมาตาบวมแดงก่ำแล้วโผเข้ากอดเขาร้องไห้อย่างต้องการกำลังใจ ศตวรรษกลับมาถึงยืนมองภาพนั้นด้วยความสะเทือนใจ
อนุศนิยาหันไปเห็น ชยากรไม่รอช้าพุ่งเข้าต่อยหน้าศตวรรษเต็มแรง หญิงสาวห้าม ชยากรชี้หน้า “แกทำแบบนี้กับนุศได้ยังไง ทั้งๆที่นุศรักแกมาก ฉันนึกอยู่แล้วว่าฉันมองคนไม่ผิด”
“ผมบอกแล้วไงว่าผมกับโสมไม่ได้มีอะไรกัน นุศต้องเชื่อผมนะ” ศตวรรษจับแขนภรรยา