เดชอำนาจ... สั่งสอนซะหน่อย"ประสบการ

เดชอำนาจ... สั่งสอนซะหน่อย"
ประสบการณ์เรื่องนี้เกิดขึ้นกับชายท่านหนึ่ง (ขออนุญาตสงวนนาม) ที่ได้หมั่นสวดพระคาถาบูชาพระอุปคุตอย่างสม่ำเสมอ
ชายท่านนี้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งโดยมีตำแหน่งหน้าที่เป็นผู้ตรวจสอบโครงการงานก่อสร้างของบริษัทต่างๆ... การรับหน้าที่เป็นผู้ตรวจสอบนี้เป็นหน้าที่ที่ค่อนข้างจะอันตรายเพราะเป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าถ้าหากผู้ตรวจสอบตรวจพบว่าโครงการก่อสร้างใดไม่ได้มาตรฐานหรือไม่ได้ตามสเป็คที่ได้กำหนดไว้ผู้ตรวจสอบก็จะสั่งให้รื้อถอนหรือแก้ไขทันที
ผู้รับเหมาบางรายก็ดื้อดึงไม่ยอมรื้อและมีการติดสินบนให้แก่ผู้ตรวจสอบเพื่อหวังให้ผ่านการตรวจสอบ แต่สำหรับชายท่านนี้แล้วเขาเป็นคนตรงไปตรงมา ผิดก็บอกว่าผิดถูกก็บอกว่าถูก เขาไม่ยอมทรยศบริษัทของเขาเด็ดขาดและเนื่องจากการเป็นคนตรงไปตรงมานี่แหละ ทำให้ผู้รับเหมาบางรายถึงกับขู่อาฆาตปองร้ายถึงขั้นจะเอาชีวิตกันเลยก็มี แต่เขาก็รอดพ้นมาได้ก็เพราะบารมีของพระกริ่งอุปคุตและบารมีของหลวงปู่ญาท่านสวนที่เขาหมั่นกราบไหว้บูชาและระลึกถึงท่านอยู่เสมอมิได้ขาด
เรื่องมีอยู่ว่าเขาได้ไปตรวจโครงการงานก่อสร้างโครงการหนึ่ง ปรากฏว่าผู้รับเหมาทำผิดสเป็คเขาจึงได้สั่งให้รื้อ ฝ่ายผู้รับเหมาทำท่าไม่พอใจบ่ายเบี่ยงไม่อยากจะรื้อแต่เขาก็ต้องสั่งให้รื้อทำใหม่เพราะถ้าไม่รื้อบริษัทก็จะเสียหาย สรุปคือผู้รับเหมาต้องรื้อทำใหม่แบบไม่มีข้อโต้แย้ง เพราะถ้าไม่ทำบริษัทก็จะไม่จ่ายเงินให้ จึงสร้างความไม่พอใจให้กับผู้รับเหมาเป็นอย่างมาก
หลังจากวันนั้นมาเขาจึงค่อนข้างระวังตัวเป็นอย่างมากและก็ยังอาราธนาพระกริ่งอุปคุตและล็อกเกตของหลวงปู่ติดตัวตลอดเวลา
อยู่มาวันหนึ่งในช่วงเวลาตอนเย็น หลังจากเลิกงานแล้วและเขากำลังจะเดินทางกลับบ้าน ซึ่งแถวๆหน้าบริษัทก็จะมีร้านค้าเปิดขายของอยู่มากมายหลายร้านเพราะบริษัทที่เขาทำงานอยู่มีพนักงานหลายพันคน ในขณะที่เขากำลังเดินผ่านร้านค้าอยู่นั้น พลันก็ได้ยินเสียงคนร้องทักดังมาจากร้านค้า "เพ่... เพ่" เขาจึงหันไปดูเห็นชายฉกรรจ์ 5-6 คนกำลังตั้งวงเหล้ากันอยู่ พูดจาเสียงดังเหมือนกำลังจะได้ที่ ปรากฏว่าชายกลุ่มนั้นคือกลุ่มของผู้รับเหมาที่เขาสั่งให้รื้องานนั่นเอง
1 ในผู้ชายกลุ่มนั้นเรียกให้เขาเข้าไปร่วมวงด้วย "เพ่... เพ่... จะรีบไปไหน... มานั่งกินเหล้าด้วยกันก่อนสิเพ่" ขณะนั้นเขามีความรู้สึกว่าบรรยากาศไม่ชวนให้นั่งเลย เพราะดูสีหน้าแต่ละคนดูเหมือนจะไม่จริงใจเอาเสียเลย เขารู้สึกสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าอันตรายกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเขา ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาและคะยั้นคะยอให้เขาไปนั่งที่โต๊ะก่อน ชายคนนั้นบอกว่า "ถ้าไม่เข้าไปนั่งถือว่าไม่ให้เกียรติกัน" เขาจึงจำใจเข้าไปนั่ง ทำเป็นใจดีสู้เสือ ถึงแม้ปากจะเชื้อเชิญแต่สายตาของแต่ละคนกลับดูไม่เป็นมิตร โดยเฉพาะคนที่เป็นหัวหน้าผู้รับเหมาที่เขาเคยสั่งรื้องานเมื่อเดือนก่อน
ขณะนั้นเขาคิดว่าเขาคงตกที่นั่งลำบากแล้วหล่ะ ดูสถานกรารณ์แล้วคงจะไม่รอดแน่ พวกมันคงเล่นงานเขาแน่ จิตของเขาตอนนั้นนึกถึงพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนทันที ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งได้อีกแล้วในขณะนั้นนอกจากพระกริ่งอุปคุตของหลวงปู่ญาท่านสวนที่เขาอาราธนาห้อยคออยู่ทุกวัน
เขาคิดในใจว่าจะแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างไรถึงจะออกจากวงเหล้าของพวกมันได้ และแล้วเขาก็นึกออก เขาจึงหยิบบุหรี่ออกมาสูบ จากนั้นเขาก็กำหนดจิตภาวนาพระคาถาพระอุปคุตทั้ง 2 บทและพระคาถาแก้วสารพัดนึก ขอให้พวกมันกลับใจไม่ทำอันตรายเขาแล้วเขาก็พ่นควันบุหรี่ออกมาให้มันฟุ้งกะระจายไปทั่ววงเหล้า เขาทำอย่างนั้นถึง 3 ครั้ง... ครั้งที่ 3 ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย เขาได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "ถ้าหากคนพวกนี้โดยเฉพาะไอ้คนที่เป็นหัวหน้า ถ้ามันคิดปองร้ายผมจริงๆ ลูกก็ขออำนาจแห่งบารมีของพระกริ่งอุปคุตและบารมีแห่งหลวงปู่ญาท่านสวนที่ศักดิ์สิทธิ์จงแสดงปาฏิหารย์ถีบให้มันตกเก้าอี้ให้เห็นแจ้งเป็นประจักษ์แก่สายตาด้วยเถิด แต่ถ้าหากมันไม่ได้คิดปองร้ายลูกก็ขออย่าให้มันเป็นอะไรเลย"
เมื่อจบคำอธิษฐานเขาจึงพ่นควันบุหรี่ออกไปที่กลางวงเหล้าเป็นครั้งาสุดท้ายและแล้วเขาก็ถึงกลับตกตะลึงเพราะไอ้คนที่เป็นหัวหน้าผู้รับเหมาร้องเสียงหลง "โอ๊ย" ออกมา ร่างของมันกระเด็นตกจากเก้าอี้ไปนั่งตูดจ้ำเบ้าเหมือนโดนถีบเข้าอย่างจัง ทุกคนถึงกับตะลึงอึ้งมองหน้ากันแบบเหรอหราแบบงงๆ เพราะจู่ๆก็เห็นลูกพี่ร่วงลงไปกองกับพื้นโดยไม่ทราบสาเหตุ ลูกพี่มันรีบลุกขึ้นมาปัดตูดด้วยอาการหน้าแตกและไม่สบอารมณ์ ทำเป็นโวยวายเพื่อกลบเกลื่อน พร้อมกับพูดเสียงดังอย่างไม่พอใจ "วันนี้กูฤกษ์ไม่ดีโว้ย... เลิกๆๆ" หลังจากนั้นวงก็เลยแตกแยกกันไป เขาจึงได้โอกาสชิ่งหนีกลับบ้านและนึกในใจว่าพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ช่วยให้เขารอดพ้นอันตรายมาได้ด้วยเหตุการณ์อันเหลือเชื่อจริงๆ
หลายเดือนต่อมามีชาย 2 คนมาหาเขาและถามเขาว่าจำพวกเขาได้มั้ย ที่เคยทำงานเป็นลูกน้องของผู้รับเหมารายที่เขาเคยสั่งรื้องาน เขาพยักหน้าและบอกว่าจำได้และจึงถามกลับไปว่ามีอะไรเหรอ ชาย 2 คนนั้นบอกว่า "ผมจะมาขอสารภาพและจะมาขอโทษพี่ที่วันนั้นผมคิดไม่ดีกับพี่" เขาจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ถามกลับไปว่า "วันไหนแล้วคิดไม่ดียังงัย" ชาย 2 คนนั้นจึงเล่าให้เขาฟังว่า "ก็วันที่พวกผมเรียกพี่กินเหล้าเมื่อหลายเดือนก่อน พี่ยังจำได้มั้ย" เขาบอกว่า "จำได้" ชาย 2 คนนั้นเล่าต่อไปว่า "พี่รู้มั้ย... ว่าวันนั้นลูกพี่ผมและพวกผมวางแผนว่าจะเก็บพี่... แต่ลูกพี่ผมกระเด็นตกเก้าอี้อย่างไม่ทราบสาเหตุเสียก่อนแล้วลูกพี่ผมก็เปลี่ยนใจอย่างกระทันหัน พวกผมก็เลยงง หลังจากวันนั้นลูกพี่ผมก็ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลย แต่พวกผมกลับไม่สบายใจจึงอยากจะมาเคลียร์ขอสารภาพผิดและขอโทษพี่ เขาจึงบอกไปว่า "ไม่เป็นไร... ไม่ติดใจ... เรื่องมันผ่านมาแล้ว"
เขาได้ประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพระพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนอีกครั้งที่ทำให้บังเกิดเดชและมีอำนาจเป็นที่เกรงกลัวแก่ศัตรูผู้คิดร้ายให้มาศิโรราบกลับจิตกลับใจกลายเป็นมิตร
พระคาถาแก้วสารพัดนึก
นะอุนะอะนะมะ มะนะมะอุมะอะ อะนะอะมะอะอุ อุมะอุนะอุอะ

結果 (繁體中文) 1:

เดชอำนาจ... สั่งสอนซะหน่อย"ประสบการณ์เรื่องนี้เกิดขึ้นกับชายท่านหนึ่ง (ขออนุญาตสงวนนาม) ที่ได้หมั่นสวดพระคาถาบูชาพระอุปคุตอย่างสม่ำเสมอชายท่านนี้ทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่งโดยมีตำแหน่งหน้าที่เป็นผู้ตรวจสอบโครงการงานก่อสร้างของบริษัทต่างๆ... การรับหน้าที่เป็นผู้ตรวจสอบนี้เป็นหน้าที่ที่ค่อนข้างจะอันตรายเพราะเป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่าถ้าหากผู้ตรวจสอบตรวจพบว่าโครงการก่อสร้างใดไม่ได้มาตรฐานหรือไม่ได้ตามสเป็คที่ได้กำหนดไว้ผู้ตรวจสอบก็จะสั่งให้รื้อถอนหรือแก้ไขทันที一些承包商，它頑固地拒絕拆除和已經收買客人檢查提供驗證，但對於這個人，然後他是坦率地說錯誤的只是說錯誤是它說。他拒絕背叛他的公司，因為坦白的人得醫治。使某些承包者威脅要傷害仇殺與它一起生活，但他活下來來到香港是因為國王 upakut 和嗡嗡聲，鑾浦真空你公園他定期崇拜和永遠記著你榮耀的缺乏。เรื่องมีอยู่ว่าเขาได้ไปตรวจโครงการงานก่อสร้างโครงการหนึ่ง ปรากฏว่าผู้รับเหมาทำผิดสเป็คเขาจึงได้สั่งให้รื้อ ฝ่ายผู้รับเหมาทำท่าไม่พอใจบ่ายเบี่ยงไม่อยากจะรื้อแต่เขาก็ต้องสั่งให้รื้อทำใหม่เพราะถ้าไม่รื้อบริษัทก็จะเสียหาย สรุปคือผู้รับเหมาต้องรื้อทำใหม่แบบไม่มีข้อโต้แย้ง เพราะถ้าไม่ทำบริษัทก็จะไม่จ่ายเงินให้ จึงสร้างความไม่พอใจให้กับผู้รับเหมาเป็นอย่างมากหลังจากวันนั้นมาเขาจึงค่อนข้างระวังตัวเป็นอย่างมากและก็ยังอาราธนาพระกริ่งอุปคุตและล็อกเกตของหลวงปู่ติดตัวตลอดเวลาอยู่มาวันหนึ่งในช่วงเวลาตอนเย็น หลังจากเลิกงานแล้วและเขากำลังจะเดินทางกลับบ้าน ซึ่งแถวๆหน้าบริษัทก็จะมีร้านค้าเปิดขายของอยู่มากมายหลายร้านเพราะบริษัทที่เขาทำงานอยู่มีพนักงานหลายพันคน ในขณะที่เขากำลังเดินผ่านร้านค้าอยู่นั้น พลันก็ได้ยินเสียงคนร้องทักดังมาจากร้านค้า "เพ่... เพ่" เขาจึงหันไปดูเห็นชายฉกรรจ์ 5-6 คนกำลังตั้งวงเหล้ากันอยู่ พูดจาเสียงดังเหมือนกำลังจะได้ที่ ปรากฏว่าชายกลุ่มนั้นคือกลุ่มของผู้รับเหมาที่เขาสั่งให้รื้องานนั่นเอง1 ในผู้ชายกลุ่มนั้นเรียกให้เขาเข้าไปร่วมวงด้วย "เพ่... เพ่... จะรีบไปไหน... มานั่งกินเหล้าด้วยกันก่อนสิเพ่" ขณะนั้นเขามีความรู้สึกว่าบรรยากาศไม่ชวนให้นั่งเลย เพราะดูสีหน้าแต่ละคนดูเหมือนจะไม่จริงใจเอาเสียเลย เขารู้สึกสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าอันตรายกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเขา ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาและคะยั้นคะยอให้เขาไปนั่งที่โต๊ะก่อน ชายคนนั้นบอกว่า "ถ้าไม่เข้าไปนั่งถือว่าไม่ให้เกียรติกัน" เขาจึงจำใจเข้าไปนั่ง ทำเป็นใจดีสู้เสือ ถึงแม้ปากจะเชื้อเชิญแต่สายตาของแต่ละคนกลับดูไม่เป็นมิตร โดยเฉพาะคนที่เป็นหัวหน้าผู้รับเหมาที่เขาเคยสั่งรื้องานเมื่อเดือนก่อนขณะนั้นเขาคิดว่าเขาคงตกที่นั่งลำบากแล้วหล่ะ ดูสถานกรารณ์แล้วคงจะไม่รอดแน่ พวกมันคงเล่นงานเขาแน่ จิตของเขาตอนนั้นนึกถึงพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนทันที ไม่มีอะไรเป็นที่พึ่งได้อีกแล้วในขณะนั้นนอกจากพระกริ่งอุปคุตของหลวงปู่ญาท่านสวนที่เขาอาราธนาห้อยคออยู่ทุกวันเขาคิดในใจว่าจะแก้ไขสถานการณ์ได้อย่างไรถึงจะออกจากวงเหล้าของพวกมันได้ และแล้วเขาก็นึกออก เขาจึงหยิบบุหรี่ออกมาสูบ จากนั้นเขาก็กำหนดจิตภาวนาพระคาถาพระอุปคุตทั้ง 2 บทและพระคาถาแก้วสารพัดนึก ขอให้พวกมันกลับใจไม่ทำอันตรายเขาแล้วเขาก็พ่นควันบุหรี่ออกมาให้มันฟุ้งกะระจายไปทั่ววงเหล้า เขาทำอย่างนั้นถึง 3 ครั้ง... ครั้งที่ 3 ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย เขาได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า "ถ้าหากคนพวกนี้โดยเฉพาะไอ้คนที่เป็นหัวหน้า ถ้ามันคิดปองร้ายผมจริงๆ ลูกก็ขออำนาจแห่งบารมีของพระกริ่งอุปคุตและบารมีแห่งหลวงปู่ญาท่านสวนที่ศักดิ์สิทธิ์จงแสดงปาฏิหารย์ถีบให้มันตกเก้าอี้ให้เห็นแจ้งเป็นประจักษ์แก่สายตาด้วยเถิด แต่ถ้าหากมันไม่ได้คิดปองร้ายลูกก็ขออย่าให้มันเป็นอะไรเลย"เมื่อจบคำอธิษฐานเขาจึงพ่นควันบุหรี่ออกไปที่กลางวงเหล้าเป็นครั้งาสุดท้ายและแล้วเขาก็ถึงกลับตกตะลึงเพราะไอ้คนที่เป็นหัวหน้าผู้รับเหมาร้องเสียงหลง "โอ๊ย" ออกมา ร่างของมันกระเด็นตกจากเก้าอี้ไปนั่งตูดจ้ำเบ้าเหมือนโดนถีบเข้าอย่างจัง ทุกคนถึงกับตะลึงอึ้งมองหน้ากันแบบเหรอหราแบบงงๆ เพราะจู่ๆก็เห็นลูกพี่ร่วงลงไปกองกับพื้นโดยไม่ทราบสาเหตุ ลูกพี่มันรีบลุกขึ้นมาปัดตูดด้วยอาการหน้าแตกและไม่สบอารมณ์ ทำเป็นโวยวายเพื่อกลบเกลื่อน พร้อมกับพูดเสียงดังอย่างไม่พอใจ "วันนี้กูฤกษ์ไม่ดีโว้ย... เลิกๆๆ" หลังจากนั้นวงก็เลยแตกแยกกันไป เขาจึงได้โอกาสชิ่งหนีกลับบ้านและนึกในใจว่าพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนท่านศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ช่วยให้เขารอดพ้นอันตรายมาได้ด้วยเหตุการณ์อันเหลือเชื่อจริงๆ
หลายเดือนต่อมามีชาย 2 คนมาหาเขาและถามเขาว่าจำพวกเขาได้มั้ย ที่เคยทำงานเป็นลูกน้องของผู้รับเหมารายที่เขาเคยสั่งรื้องาน เขาพยักหน้าและบอกว่าจำได้และจึงถามกลับไปว่ามีอะไรเหรอ ชาย 2 คนนั้นบอกว่า "ผมจะมาขอสารภาพและจะมาขอโทษพี่ที่วันนั้นผมคิดไม่ดีกับพี่" เขาจึงแกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ถามกลับไปว่า "วันไหนแล้วคิดไม่ดียังงัย" ชาย 2 คนนั้นจึงเล่าให้เขาฟังว่า "ก็วันที่พวกผมเรียกพี่กินเหล้าเมื่อหลายเดือนก่อน พี่ยังจำได้มั้ย" เขาบอกว่า "จำได้" ชาย 2 คนนั้นเล่าต่อไปว่า "พี่รู้มั้ย... ว่าวันนั้นลูกพี่ผมและพวกผมวางแผนว่าจะเก็บพี่... แต่ลูกพี่ผมกระเด็นตกเก้าอี้อย่างไม่ทราบสาเหตุเสียก่อนแล้วลูกพี่ผมก็เปลี่ยนใจอย่างกระทันหัน พวกผมก็เลยงง หลังจากวันนั้นลูกพี่ผมก็ไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลย แต่พวกผมกลับไม่สบายใจจึงอยากจะมาเคลียร์ขอสารภาพผิดและขอโทษพี่ เขาจึงบอกไปว่า "ไม่เป็นไร... ไม่ติดใจ... เรื่องมันผ่านมาแล้ว"
เขาได้ประจักษ์ถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพระพระกริ่งอุปคุตและหลวงปู่ญาท่านสวนอีกครั้งที่ทำให้บังเกิดเดชและมีอำนาจเป็นที่เกรงกลัวแก่ศัตรูผู้คิดร้ายให้มาศิโรราบกลับจิตกลับใจกลายเป็นมิตร
พระคาถาแก้วสารพัดนึก
นะอุนะอะนะมะ มะนะมะอุมะอะ อะนะอะมะอะอุ อุมะอุนะอุอะ

結果 (繁體中文) 3:

低功率教訓”……故事發生在一個男人的經驗，（名字）的許可。我一直祈禱崇拜了咒語，它具有均勻。這個人在公司工作人員的辦公室，由項目公司建設。在稽核責任，因為這是很危險的。如果是，檢查發現建設項目未按規定的標準或規格。拆除或者責令立即改正一些承包商拆除和心硬，不肯賄賂給主考人希望通過檢查但是這個人，他是一個誠實的人。錯了，錯了就說：他不背叛公司。由於他是一個正直的人。如果惡意威脅到一些人也有生命。但是他倖存下來，因為充電器的魅力和聲望戒指與你เขาหมั龍浦花園崇拜和懷念你，永遠不據說他去檢查一個項目建設他看來承包商犯下令拆除規格承包商不回避，不想做但他下令拆除拆除拆除重做。因為如果公司不會受損。承包商必須拆除重做，結論是沒有爭論。因為如果不這樣做，公司不支付給囙此，非常憤怒，給承包商。那天是他很小心，也要注意充電器打鈴龍浦可擕式鎖有一天晚上時間下班後，他要回家了。這家公司是在前排的許多商店是開放的，因為公司數千名員工頒發工作。當他走進商店。突然聽到人們大聲歡呼“Pei Pei商店……”他轉身看到被人กำลังตั้งวง5-6人的酒。