รักภาษาไทยใช่ใหลหลง ให้อยู่คงไม่เปลี่ยนผัน แต่รักแลสร้างสรรค์ ให้ดำรงจำเริญไว น้ำนิ่งสุดท้ายเน่ากอดของเก่าก็ล้าสมัย ดีเปลี่ยนตามยุคไปต้องบอกได้อย่างไรดี รู้ได้ด้วยรักที่จะเรียนพากเพียรชำนาญถ้วนถี่จนเป็นหนึ่งเดียวกับวิญญาณนี้ จึอาจทีสร้างสานพัฒนา เกิดเป็นพลวัตแห่งภาษา อันมีค่าควรคู่เมือง