คุณซุ่หลีนฉันไม่คิดจะอธิบายอะไรกับคุณเพราะสามีฉันบอกว่าคุณน่าสงสารแต่ฉันกลับเห็นคุณเป็นคนใจบอดตาบอดยังพอช่วยได้ใจบอดทำอย่างไรก็ไม่สว่างตั้งแต่เจอผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาหลายคนไม่มีใครใจบอดเหมือนคุณเลยแต่คุณเป็นคนมีความรู้มากที่สุดแต่เห็นแก่ตัวอย่างร้ายกาดที่สุดเช่นกันคุณบอก25ปีก่อนเขาช่วยคุณมาเมืองไทยแต่คุณเห็นเขาไม่มีอะไรจึงเรียกที่จะแต่งงานกับสามีปัจจับันแล้ววันนี้จะมาบอกรักเขามากหนักหนาขาดเขาไม่ได้ฉันเห็นแก่ความสุขของเขาจึงไม่ประจานคุณและเขาฉันยังคิดถึงหน้าของ2ครอบครัวว่าลูกๆและสามีจะเอาไปไว้ไหนมีเรื่องแบบนี้แต่คุณกลับไม่คิดถึงพวกเขาเลยคุณไม่สามารถสร้างความสุขให้กับครอบครัวตัวเองแล้วยังทำลายความสุขของคนอื่นอีคุณคิดเองแล้วถามตัวเองว่าสมควรให้คนเคารพคุณหรือไม่