รุ่นน้องที่คิดปีนเกลียวตั้งแต่ครั้งแรกของการประชุมเชียร์ และมักจะพูดจากวนตีนยั่วประสาทจนทำให้เขาต้องเผลอลืมตัวหลุดมาดเฮดว้ากบ่อย ๆ ด้วยความโมโห
เขาไม่ชอบที่มันทำตัวเป็นฮีโร่ออกรับต่อหน้าเพื่อน แม้เขาจะเอาคืนทุกครั้ง โดยสั่งลงโทษหนัก ๆ เพื่อเป็นตัวอย่างแก่คนอื่น ๆ แต่ท่าทางมันก็ไม่ได้แสดงอาการทุกข์ร้อนอะไร นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมากกว่าจะสะใจแบบอธิบายไม่ถูก
...มันคล้ายกับเขากำลังพ่ายแพ้ในความมุ่งมั่นของรุ่นน้องคนนี้
และสิ่งที่เขาไม่ชอบมากที่สุด คือสายตาที่ก้องภพใช้มองเขาทุกครั้ง ...สายตาวิบวับที่เหมือนจะซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้
อาทิตย์ไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เขาไม่อยากจะสนใจ เพราะถึงยังไงก็เชื่อว่าสักวันหนึ่งเขาจะต้องเอาชนะก้องภพให้ได้ ตราบใดที่สิทธิในการมอบรุ่นและเกียร์ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขา
ทุกครั้งที่อาทิตย์ว้าก เขาจึงต้องตั้งสมาธิให้โฟกัสไปกับภารกิจที่เขาต้องทำอย่างอดทน หากก็มักจะเผลอมองหาใครบางคนในแถวเสมอ เผื่อมันจะบ้าลุกขึ้นยืนมาโต้ตอบอะไรเขาอีก เขาจะได้ป้องกันไว้ได้ทัน
ด้วยเหตุนี้ แม้ยากจะยอมรับ แต่อาทิตย์ก็ไม่อาจปฏิเสธว่า...
...เด็กปีหนึ่งที่เขาสนใจและจดจำได้ดีที่สุดในชีวิตของการเป็นพี่ว้าก
คือ ...ก้องภพ