“เห็นเธออยากได้จนตัวสั่นแบบนี้ ฉันไม่เลิก ฉันอยากเห็นเธอทรมานกับการที่ต้องเห็นเขาอยู่กับฉัน” อนุศนิยาตั้งหลักรับมือ ทำเอาโสมมิกาปรี๊ดแตกด่าว่าหน้าด้าน “ใครกันแน่ที่หน้าด้าน วรรษเป็นผู้ชายของฉัน ฉันซื้อเขามาตั้ง 60 ล้าน ฉันมีสิทธิ์ในตัวเขาทุกอย่าง เขาเป็นเหมือนของๆฉัน เธอคิดว่าฉันจะปล่อยเขาให้ไปอยู่กับผู้หญิงอย่างเธอง่ายๆน่ะเหรอโสม ไม่มีทาง!”
“นี่เธอเห็นวรรษเป็นแค่สิ่งของเท่านั้นหรือ”
“เอาเป็นว่าฉันยังใช้ของชิ้นนี้ไม่คุ้มก็แล้วกัน แต่ถ้าฉันเบื่อเมื่อไหร่ ฉันอาจจะยกเขาให้เธอฟรีๆก็ได้” พูดจบอนุศนิยาปล่อยโสมมิกาแล้วเดินไปด้วยความเจ็บปวด
โสมมิกาแค้นใจแต่ก็ยิ้มมุมปากเพราะเธอได้แอบอัดเสียงอนุศนิยาไว้ทั้งหมด...อนุศนิยากลับมานั่งสับสนในห้องทำงาน จากคำพูดของโสมมิกาค้านกับคำพูดของศตวรรษที่ว่า กว่าเราจะรักกันได้มันไม่ง่ายเลย จะใส่ใจกับคนที่อยากทำให้เราแตกกันทำไม หญิงสาวมองภาพถ่ายคู่วันแต่งงานที่วางบนโต๊ะ ตัดสินใจจะเชื่อคำของศตวรรษ