ทำไมรุสึกเหนื่อยและท้อจังเลยอยากได้กำลังใจจากพ่อแม่และน้องๆทุกคนแต่ด้วยคำพูดที่ยุในใจที่ไม่สามารถพูดออกมาได้เลยมันติดยุที่ลำคอพูดออกมาไม่ได้เลย ทำไมมันเหงาอย่างนี้เหมือนกับว่าโลกนี้เหลือฉันเพียงคนเดียวยังไงไม่รุ
ทำไมยุๆก็รุสึกอย่างนี้ขึ้นมาว่ะเนี้ย
ไม่อยากเลยความรุสึกแบบนี้รุไหมมันเหนื่อยขนาดไหนกับความรุสึกอย่างนี้