คุณยังคงมองไม่เห็นความเจ็บปวดของฉัน,คุณเลือกที่จะโกหกฉันปกปิดฉัน,คุณยังมองไม่เห็นความจริงใจของฉัน,ถามใจคุณเองรักฉันจริงหรือเปล่า?ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวฉันเองเดินเพียงลำพัง
มาโดยตลอด
ทุกครั้งคุณจะโยนความผิดมาที่ฉัน,ฉันเข้าไปวุ่นว่ายในชีวิตคุณมากเกินไปใช่หรือไม?
คุณทำให้ดูด้อยค่า
เป็นคนโง่ของคุณมาโดย
ตลอด
เป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิต
เป็นของตายของคุณ
ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะได้อยุ่กับคุณ
แต่คุณกลับเลือกที่จะมองฉันเป็นสิ่งไม่สำคัญ
ดูไม่มีคุณค่าไม่มีความรู้สึก
น้ำหนักลดลงไปเท่าไร
กินอะไรไม่ได้เลย
กายเป็นโรคเบื่ออาหาร
ฉันไม่ได้โง่ถึงไม่รู้ว่าคุณกำลังหลอกฉัน