หมวดที่ 9
การสิ้นสุดสภาพการจ้าง การจ่ายค่าชดเชย และจ่ายค่าชดเชยพิเศษ
ส่วนที่ 1 การสิ้นสุดสภาพการจ้าง
1.1 สภาพการจ้างระหว่างพนักงานกับบริษัทย่อมสิ้นสุด และให้ถือว่าพนักงานพ้นสภาพการเป็นพนักงานของบริษัทในกรณีดังต่อไปนี้คือ
(1) ลาออก
ก. พนักงานที่ประสงค์จะลาออก ให้ยื่นใบลาออกต่อผู้บังคับบัญชาโดยตรงล่วงหน้าไม่น้อยกว่า 30 วัน
ข. พนักงานที่ขอลาออกยังต้องปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ ต้องติดตามหรือประสานงาน ส่งมอบงานที่อยู่ในความรับผิดชอบ รวมทั้งต้องชำระหนี้สิน อันได้แก่ หนี้สินที่ผูกพันกับบริษัทโดยตรง หรือหนี้สินที่ผูกพันกับบุคคลภายนอกโดยมีบริษัทเป็นผู้ค้ำประกัน และจะต้องจัดหาบุคคลอื่นมาค้ำประกันแทนในกรณีที่เป็นผู้ค้ำประกันการกู้ยืมให้บุคคลอื่นอยู่ ตลอดจนจะต้องส่งมอบคืนทรัพย์สินของบริษัทที่อยู่ในความครอบครองหรือความรับผิดชอบของตนให้เสร็จสิ้นก่อนถึงกำหนดวันลาออก
(2) เกษียณอายุ
หากได้รับการพิจารณาอนุมัติจากบริษัทแล้ว ให้พนักงานพ้นจากการเป็นพนักงานเพราะเกษียณอายุเมื่อมีอายุครบ 60 ปีบริบูรณ์ โดยให้ถือเอาวันสุดท้ายของเดือนปฏิทินที่พนักงานมีอายุครบ 60 ปีบริบูรณ์เป็นวันครบเกษียณอายุการทำงาน
บริษัทอาจพิจารณาว่าจ้างพนักงานที่เกษียณอายุทำงานอีกต่อไปได้และนับอายุงานต่อเนื่องกันไป
(3) ถึงแก่กรรม
(4) เลิกจ้าง บริษัทอาจพิจารณาให้พนักงานพ้นสภาพการเป็นพนักงาน
ของบริษัทด้วยสาเหตุใดสาเหตุหนึ่ง อันได้แก่
1. กระทำผิดระเบียบวินัยในการปฏิบัติงาน
2. มีผลการปฏิบัติงานไม่ได้ตามมาตรฐานที่บริษัทกำหนดไว้
3. มีปัญหาทางด้านสุขภาพ จนไม่มีความเหมาะสมที่จะปฏิบัติ
งานกับบริษัทได้ต่อไปตามปกติ
ง. มีพฤติกรรมที่ไม่น่าไว้วางใจหรือขาดคุณสมบัติของพนักงาน