คำว่า “ภาษา” เดิมเป็นคำสันสกฤต มาจา

คำว่า “ภาษา” เดิมเป็นคำสันสกฤต มาจากรากศัพท์หรือธาตุว่า ‘ภาษ’ บาลีว่า “ภาสา” คนไทยรับเข้ามาใช้ในรูปของคำว่า “ภาษา” ซึ่งมีความหมายในภาษาเดิมทั้งสองว่า “ถ้อยคำ” หรือ “คำพูด” (สนิท ตั้งทวี : ๒๕๒๘ , หน้า ๑)
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕ ได้ให้ความหมายไว้ว่า คือ เสียงหรือกิริยาอาการที่ทำความเข้าใจกันได้, คำพูด, ถ้อยคำที่ใช้พูดกัน โดยปริยายหมายถึง คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น นุ่งห่มและแต่งตัวตามภาษา หรือหมายความว่า มีความรู้ ความเข้าใจ
ความนัยแห่งพจนานุกรมนั้น เป็นความหมายภาษาในวงกว้าง คือหมายถึง สื่อต่าง ๆ ที่ทำให้สามารถสื่อสารทำความเข้าใจกันได้
การสื่อสารทำความเข้าใจกันนี้มีหลายวิธี เช่น
๑. ใช้กิริยาอาการหรือท่าทาง เรียกว่า ภาษาใบ้หรือภาษาท่าทาง
๒. ใช้เสียงที่เปล่งออกมา เรียกว่า ภาษาพูด

結果 (中文) 1:

คำว่า “ภาษา” เดิมเป็นคำสันสกฤต มาจากรากศัพท์หรือธาตุว่า ‘ภาษ’ บาลีว่า “ภาสา” คนไทยรับเข้ามาใช้ในรูปของคำว่า “ภาษา” ซึ่งมีความหมายในภาษาเดิมทั้งสองว่า “ถ้อยคำ” หรือ “คำพูด” (สนิท ตั้งทวี : ๒๕๒๘ , หน้า ๑) พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕ ได้ให้ความหมายไว้ว่า คือ เสียงหรือกิริยาอาการที่ทำความเข้าใจกันได้, คำพูด, ถ้อยคำที่ใช้พูดกัน โดยปริยายหมายถึง คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น นุ่งห่มและแต่งตัวตามภาษา หรือหมายความว่า มีความรู้ ความเข้าใจ ความนัยแห่งพจนานุกรมนั้น เป็นความหมายภาษาในวงกว้าง คือหมายถึง สื่อต่าง ๆ ที่ทำให้สามารถสื่อสารทำความเข้าใจกันได้沟通，理解，有多种方式，例如。1。使用 kiriyaakan 提示或手势称为一种语言或体态语言。2。使用发出的声音也被称为语音语言

結果 (中文) 2:

这个“语言”是梵文。从推导或元素，在巴利文的“E”为“婆娑”人们泰收到进来的话“语言”，它是指以原文的形式，称“字”或“讲话”（目前正在成倍增加。
：2528，第1页）词典2525具有以下含义：是声音或行为，以了解对方，字，词说的。隐指 或者谁的人讲这种语言的语言和服饰服装。或手段的知识，了解字典的意义。
一个广泛的定义语言被定义为可以通信，互相理解任何媒体进行通信，互相了解，有几种方法，如：1.行为或手势的手语手势或2。用声音呼吁该语言。

結果 (中文) 3:

“语言”这个词原来是来自梵语单词“根元素或“采访”รับเข้ามา巴利在泰国ภาสา”“语言”一词的两种意义在所有“文字”或“文字”，在电视๒๕๒๘亲密：（1页）
在国王的皇家学院词典意义，是可以理解的声音，或操做、演讲。说的话暗示说这种语言的人或民族服装或衣服等语言知识表示理解
字典的含义。语言是指是指广泛不同的媒体沟通，相互理解
做了解沟通的方法有很多。
1。使用非语言行为或手势或
2。所谓使用手语的语言发声称