ภายในร้านของคิง ตะหลิวเปิดประตูร้าน

ภายในร้านของคิง ตะหลิวเปิดประตูร้านคิงเข้ามาอย่างหนักใจๆ คิงหันมาเห็นตะหลิวยิ้มกว้างเดินเข้ามา "เฮ้ยยย จะมาทำไมไม่บอกจะได้ไปรับ"

“ไม่เป็นไรหรอก" ตะหลิวยิ้มตอบ

“มาๆๆ” คิงวิ่งไปหาลังใส่ของมาให้นั่ง “นั่งก่อนๆ พื้นมันยังเลอะอยู่” เขามองไปรอบๆ “ชอบมั้ย เรากำลังวางแผนว่า จะตกแต่งมัน ยังไงบ้าง" ตะหลิวลำบากใจได้แต่ยิ้มแห้งๆ นั่งฟัง คิงเดินไปมุมนั้นมุมนี้ “นี่ตรงนี้เราจะขยายรูปที่เคยขอไว้ แล้วติดให้เต็มตรงนี้เลยเป็นขาวดำนะ ให้มันเป็นแบ็คกราวด์ ส่วนตรงนี้ เราจะใช้รูปเดิมแหละ แต่คราวนี้เป็นสีๆ ทำไซส์เท่าๆ กัน ติดเรียงเป็นแถว มันต้องสวยมาก...” คิงหันมา “ว่าป่ะ" 

ตะหลิวยิ้มหงอยๆ ลุกไปจูงมือคิง "มานั่งนี่เถอะ" 

คิงยิ้มปล่อยให้ตะหลิวจูงมือมานั่ง และยังฟุ้งต่อ "เออ แล้วร้านชื่อทรามวัยกะไอ้ตูบนะ ตามรูปที่เราจูงมือกะตะหลิวไง"

ตะหลิวเรียกเบาๆ "คิง..." ตะหลิวหน้าเศร้ามองหน้าคิง ใช้อีกมือหยิบแหวนออกมาวางใส่มือคิงไว้ คิงชะงัก รู้สึกแล้วว่ามีแหวนอยู่ในมือ ตะหลิวจับมือคิงไว้แน่น มือสั่นทั้งคู่ เริ่มเศร้าทั้งคู่ คิงนั่งเงียบแต่ก็กระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัด รอแค่ตะหลิวเอ่ยปากว่าจะยังไงกัน แต่ทั้งคู่ยังไม่ปล่อย มือออกจากกัน 

ตะหลิวพยายามรวบรวมกำลัง “ตะหลิวน่ะ...” เธอนิ่งไป คิงเริ่มจุก “ตะหลิวน่ะ ....รักคิงที่สุดเลย ...ไม่เคยมีใครทำเพื่อตะหลิวได้มากเท่าคิงเลย”

คิงสวนทันที “เดี๋ยวๆๆ ขอแป๊บ...อย่าเพิ่งพูดนะ..” เขารวบรวมสติ “คือ คือถ้ามันเร็วเกินไป ตะหลิวยังไม่ต้องคิดต้องตอบอะไรเรา... เราขอโทษที่เร่งตะหลิวมากไป...คือ...ยังไม่ต้องตอบเราตอนนี้นะ โอเคนะ” คิงทำท่าจะลุกไป

ตะหลิวดึงมือไว้ "คิง..." 

คิงเงียบ น้ำตาคลอ เขารู้ดีว่ามันจะเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อยๆ ตะหลิวเริ่มร้องไห้ คิงพยายามยิ้มแล้วนั่งลง“เฮ้ย อย่าร้องไห้ดิ..." 

ตะหลิวพยักหน้า ปาดน้ำตา“ตะหลิวแค่ แค่ไม่อยากเห็นคิงเสียใจ...ไม่ได้อยากเป็นคนที่ทำให้คิงต้องเสียใจ ไม่ได้อยากทำให้เพื่อนที่ดีที่สุดของตะหลิวต้องเสียใจ" 

คิงน้ำตาไหลกับคำว่าเพื่อนที่ดีที่สุด และมองแหวนที่กลับมาอยู่ในมือของเขา “อย่าร้องไห้เลย เราไม่ชอบเห็นตะหลิวร้องไห้” คิงลุกขึ้นยืน ท่าทางงุ่นง่านอยากจะร้องไห้

ตะหลิวลุกขึ้นพยายามจับคิงไว้ “คิง” คิงพลุ่งพล่านสุดๆ ดึงตะหลิวเข้ามาจูบ ตะหลิวยืนตัวแข็ง น้ำตาไหล คิงหลับตาแน่นเขารู้สึกได้ว่าตะหลิวตัวแข็ง และไม่ได้รู้สึกอะไรกับจูบของเขาเลย คิงดันตัวตะหลิวออกอย่างช้าๆ ใบหน้าของคิงดูเศร้ามาก และดูพยายามมากที่จะไม่ร้องไห้ออกมา

結果 (英文) 1:

ภายในร้านของคิง ตะหลิวเปิดประตูร้านคิงเข้ามาอย่างหนักใจๆ คิงหันมาเห็นตะหลิวยิ้มกว้างเดินเข้ามา "เฮ้ยยย จะมาทำไมไม่บอกจะได้ไปรับ"“ไม่เป็นไรหรอก" ตะหลิวยิ้มตอบ“มาๆๆ” คิงวิ่งไปหาลังใส่ของมาให้นั่ง “นั่งก่อนๆ พื้นมันยังเลอะอยู่” เขามองไปรอบๆ “ชอบมั้ย เรากำลังวางแผนว่า จะตกแต่งมัน ยังไงบ้าง" ตะหลิวลำบากใจได้แต่ยิ้มแห้งๆ นั่งฟัง คิงเดินไปมุมนั้นมุมนี้ “นี่ตรงนี้เราจะขยายรูปที่เคยขอไว้ แล้วติดให้เต็มตรงนี้เลยเป็นขาวดำนะ ให้มันเป็นแบ็คกราวด์ ส่วนตรงนี้ เราจะใช้รูปเดิมแหละ แต่คราวนี้เป็นสีๆ ทำไซส์เท่าๆ กัน ติดเรียงเป็นแถว มันต้องสวยมาก...” คิงหันมา “ว่าป่ะ" A ladle to hand King ngoi Luke smiles, "come sit here!" King smiled letting the hand and a ladle to spread towards the. "The name of the evil of the age shift, urban shop damn dog's name hand image reminded me that we shift a ladle in it."Kitchenware, light "call King ..." Sad looking face in front of the King, kitchenware. Use hand grab a ring out of place wearing a King hand. The King was. I feel that there is in the rings, tools, kitchenware, hand shaking both hands tightly to King. Sad start. King sat silent, but it is noticeable to fidget. Waiting for just the right to say to the kitchenware, but the couple have not release. ตะหลิวพยายามรวบรวมกำลัง “ตะหลิวน่ะ...” เธอนิ่งไป คิงเริ่มจุก “ตะหลิวน่ะ ....รักคิงที่สุดเลย ...ไม่เคยมีใครทำเพื่อตะหลิวได้มากเท่าคิงเลย”คิงสวนทันที “เดี๋ยวๆๆ ขอแป๊บ...อย่าเพิ่งพูดนะ..” เขารวบรวมสติ “คือ คือถ้ามันเร็วเกินไป ตะหลิวยังไม่ต้องคิดต้องตอบอะไรเรา... เราขอโทษที่เร่งตะหลิวมากไป...คือ...ยังไม่ต้องตอบเราตอนนี้นะ โอเคนะ” คิงทำท่าจะลุกไปตะหลิวดึงมือไว้ "คิง..." คิงเงียบ น้ำตาคลอ เขารู้ดีว่ามันจะเริ่มเจ็บขึ้นเรื่อยๆ ตะหลิวเริ่มร้องไห้ คิงพยายามยิ้มแล้วนั่งลง“เฮ้ย อย่าร้องไห้ดิ..." ตะหลิวพยักหน้า ปาดน้ำตา“ตะหลิวแค่ แค่ไม่อยากเห็นคิงเสียใจ...ไม่ได้อยากเป็นคนที่ทำให้คิงต้องเสียใจ ไม่ได้อยากทำให้เพื่อนที่ดีที่สุดของตะหลิวต้องเสียใจ" คิงน้ำตาไหลกับคำว่าเพื่อนที่ดีที่สุด และมองแหวนที่กลับมาอยู่ในมือของเขา “อย่าร้องไห้เลย เราไม่ชอบเห็นตะหลิวร้องไห้” คิงลุกขึ้นยืน ท่าทางงุ่นง่านอยากจะร้องไห้ตะหลิวลุกขึ้นพยายามจับคิงไว้ “คิง” คิงพลุ่งพล่านสุดๆ ดึงตะหลิวเข้ามาจูบ ตะหลิวยืนตัวแข็ง น้ำตาไหล คิงหลับตาแน่นเขารู้สึกได้ว่าตะหลิวตัวแข็ง และไม่ได้รู้สึกอะไรกับจูบของเขาเลย คิงดันตัวตะหลิวออกอย่างช้าๆ ใบหน้าของคิงดูเศร้ามาก และดูพยายามมากที่จะไม่ร้องไห้ออกมา

結果 (英文) 3:

The interior of the king. Open shop Mug king in hard awkward. The king turned to see a smile Mug walk. "Hey, are not going to get"

"fine" Mug smile

."Come on" King ran for the packing case of to sit. "Sit down, the floor is also mess up in." he looked around. "Like, we're planning to decorate it. What? "The mug embarrassed but simper and listen to the king went to the corner angle.Then stick to full right here in black and white. It's background. And here, we use the original image. But this time the colors do size evenly. Are arranged in a row. It must be very pretty.... "the king to" know ")

Mug smile there. You go hand in hand, king. "Come and sit here.")

King smile let Mug hand in hand to sit and spread. "Well, and a shop called degenerate age with YouTube. According to the us hand in hand with a mug. "

Mug called gently" King..."Sad face Mug king. Use another hand picked out the ring putting hand king, King abruptly to feel have a ring in his hand. The mug handle hand King tightly shaking hands both became sad to both. The king sat quiet but nervous obviously.But they also never let his hands apart)
.Trying to gather "
Mug Mug..." she still go to the king began to tail "Mug... Love King at best. ... never do to mug as much as king "

king of immediately." wait, wait, wait. Wait... Don't พูดนะ..."He concentrate." is that if it's too soon, Turner also don't think to answer what we...? We are sorry that accelerate Mug too much... Don't have to answer right now, okay? "The king's will rise to a

TA หลิ long pull your hands" King... ")

.King silent tears, he knows that it will start to hurt more. Turner started crying. ยามยิ้ม King try and sit down "Hey! Don't cry... ")

Mug Mug just nodded, tear up" just don't want to see King sad...