กฎของปีหนึ่งข้อที่ 2 : ต้องตอบคำถาม

กฎของปีหนึ่งข้อที่ 2 : ต้องตอบคำถามพี่ว้ากให้ได้ทุกข้อ









“ใครให้พวกคุณเงยหน้าขึ้นมา หมอบลงไปให้หมด!!”







อย่าเข้าใจผิด...นี่ไม่ใช่การฝึกทหารแต่อย่างใด เพราะมันคือคำสั่งจากความหวังดีของเฮดว้ากปีสามชื่ออาทิตย์ ที่อยากจะให้ร่างกายน้อง ๆ ได้รับวิตามิน D จากแดดตอนเที่ยง







...ถูกต้องครับ...แดดตอนเที่ยงตรง กลางสนามฟุตบอล ส่องจนหน้าแทบไหม้ เหงื่อนี่ชื้นท่วมเต็มหลัง แต่เขาก็ยังคงรักษาท่าทางนิ่งประหนึ่งว่าผิวหนังสังเคราะห์แสงจนชิน ไม่ออกอาการสะทกสะท้าน เพื่อข่มขวัญน้อง ๆ ที่ก้มลงไปนอนคว่ำอยู่กับพื้นหญ้าเลอะดิน เพราะถูกลงโทษด้วยสาเหตุเพียงประการเดียว





“พวกผมนัดพวกคุณกี่โมงครับ”






เสียงอ้อมแอ้มของน้อง ๆ พึมพำตอบกลับหึ่ง ๆ เหมือนผึ้ง จนเฮดว้ากต้องเปลี่ยนเป็นเร่งเสียงตะโกนจนดังลั่นทั่วสนาม





“พูดให้มันชัด ๆ พวกผมนัดคุณกี่โมง!!”




“เที่ยงครับ/ค่ะ”





...เออ...ก็แค่เนี่ย! ถามดี ๆ ไม่ชอบต้องให้ตวาดจนเจ็บคอ สนามก็กว้างไม่ใช่แคบ ๆ เหมือนอยู่ในห้องประชุมเชียร์เสียงจะได้ก้อง




น้องไม่รู้รึไงครับว่าพี่ว้ากทุกคนต้องกลับไปซดน้ำผึ้งผสมมะนาว จนมะนาวแทบขายหมดตลาดอยู่แล้ว แต่ทั้งหมดก็ต้องอดทนไว้ เพราะอยากแสดงสปิริตโดยไม่ต้องใช้ไมค์หรือโทรโข่งให้น้องเห็น ยิ่งกับเขาที่เป็นเฮดว้ากแล้ว เลยต้องรับบทพูดมากเป็นพิเศษ





อาทิตย์จึงกระแอมไอเพื่อคลายเส้นเสียงเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยประโยคคำถามใส่อีกครั้ง





“แล้วคุณรู้มั้ยครับว่าตอนนี้มันกี่โมง”




มีคำงึมงำจากน้อง ๆ ตอบกลับมาไม่เป็นภาษาอีกครั้ง จนคนฟังชักหงุดหงิด ต้องรีบเบรกด้วยไม่อยากจะตะเบ็งเสียงใส่ให้เจ็บคอ





“พอ! ไม่ต้องตอบ! ผมจะบอกให้เอง ตอนนี้เวลา สิบสองนาฬิกา สิบแปดนาที ห้าสิบเจ็ดวินาที พวกคุณมาสาย ปล่อยให้พวกผมต้องยืนรอ ผมอยากรู้ว่านี่มันใช่หน้าที่ของพวกผมเหรอครับ ความรับผิดชอบมีกันบ้างมั้ย หรือพวกคุณไม่ได้เอามันติดตัวมาหาผมด้วย!!”




อาทิตย์กวาดสายตามองน้อง ๆ ซึ่งนอนก้มหน้านิ่งไม่กระดิก เงียบกริบกันไปหมด หลังได้ยินคำด่าประชดร่ายยาว แต่อยากจะบอกว่าที่พูดไปมันแค่นำร่องเบาะ ๆ เพราะของจริงกำลังจะมาชุดใหญ่




“ไม่เป็นไร นี่ถือเป็นครั้งแรก ผมจะให้โอกาสพวกคุณใหม่อีกครั้ง”




คำตัดสินเหมือนรอดโทษประหารชีวิต ทำเอาน้องที่หมอบอยู่หลายคนเผลอถอนหายใจอย่างโล่งอก หากยังปล่อยไม่เต็มปอด เสียงจากเฮดว้ากกลับดังขัดจังหวะ




“แต่....ผมจะสุ่มเรียกให้เพื่อนของคุณมาตอบคำถาม และถ้าเพื่อนคุณตอบไม่ได้ พวกคุณต้องโดนทำโทษทั้งหมด!”




แสงไฟของน้องเฟรชชี่ดับวูบลงทันควัน ความรู้สึกคล้ายคนถูกตบหัวแล้วลูบหลังปิดท้ายด้วยการถีบซ้ำเข้าให้อีกรอบ


...เอาแค่ช่วยกันตอบทั้งรุ่นยังทำให้พี่ว้ากหงุดหงิดไม่พอใจขนาดนี้แล้ว นี่ยังต้องมาฝากความหวังไว้ที่คน ๆ เดียวอีก มันจะไม่ยิ่งพากันตกนรกกันหมดเลยรึไงวะ




...ที่สำคัญ คนถูกสุ่มเรียกต้องถือว่าซวยสุด ๆ เพราะจะต้องแบกภาระชีวิตของทุกคนในรุ่น ถ้าเกิดตอบคำถามจากพี่ว้ากไม่ได้ขึ้นมา นอกจากคนนั้นจะถูกลงโทษแล้ว คงได้รับการสาปแช่งถึงโคตรเหง้าบรรพบุรุษในหลุม





ซึ่งแน่นอนว่าเรื่องพวกนี้อาทิตย์รู้ดีอยู่แล้ว ถึงตั้งกฎกติกาเอาไว้ และเหยื่อที่เขาเลือกจะถีบลงไปกลางวงให้โดนประณามหยามเหยียดก็มีเพียงแค่คนเดียว






“รหัส 0062 ยืนขึ้น ก้าวออกมาข้างหน้า!!”






เจ้าของชื่อลุกขึ้นก้าวออกมาตามคำสั่ง แม้เพื่อน ๆ อยากจะส่งสายตาให้กำลังใจ แต่ติดตรงที่ต้องก้มหมอบกันอยู่จึงไม่สามารถทำอะไรได้ ตรงข้ามกับมุมมองของเฮดว้ากซึ่งสังเกตเห็นสีหน้าของไอ้เด็กอวดดีอย่างชัดเจนว่ามันเคร่งเครียดกว่าปกติ





หึหึ...สิบปีชำระแค้นยังไม่สาย แต่นี่เพิ่งผ่านมาแค่หนึ่งวัน คนอย่างอาทิตย์ย่อมไม่มีทางลืมว่าเมื่อวานเขาถูกไอ้เด็กนรกมันปีนเกลียวหยามศักดิ์ศรีไปยังไงบ้าง





อยากพาพวกเพื่อนไปนัดกันรุมกระทืบสั่งสอนในที่ลับตาคนเหมือนกัน แต่มันก็ดูไร้อารยธรรมเกินไป เขาเลยต้องเปลี่ยนมาเลือกสถานที่ใหม่ ให้มีพยานเห็นกันชัด ๆ เป็นร้อย ไม่จำเป็นต้องมีการทำร้ายร่างกายใด ๆ บอกแล้วครับว่าเรารับน้องกันอย่างผู้ดีมีการศึกษา ด้วยการใช้วิธีเลือดเย็นกว่า มันถึงจะสะใจสมราคาแค้นของเขา





อาทิตย์นึกกระหยิ่มยิ้มหย่องภูมิใจให้กับแผนการเชือดน้องสุดเพอร์เฟคของตัวเอง เขากวาดสายตามองก้องภพ รหัส 0062 ที่หยุดอยู่ยืนนิ่งเบื้องหน้าเพื่อรอฟังคำถาม ซึ่งเขาเตรียมพร้อมไว้เรียบร้อย แล้วจึงเอ่ยประโยคชี้ชะตาออกไปด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด





“ที่ผมถามคุณไปเมื่อวานว่ารุ่นคุณมีทั้งหมดกี่คน คุณจำได้มั้ย!”




“จำได้ครับ คณะวิศวกรรรมศาสตร์รุ่นปี 56 มีนักศึกษาทั้งหมด 1178 คน เฉพาะภาควิชาอุตสาหการมีทั้งหมด 216 คนครับ”





เสียงตอบรัวเร็วฉะฉานทำเอาคนถามถึงกับอึ้ง นึกว่ามันจะไม่รู้ที่ไหนได้ดันไปศึกษาล่วงหน้ามาแล้ว จริง ๆ เขาก็จำไม่ได้หรอกว่านักศึกษาปีหนึ่งของทั้งคณะวิศวะมีกี่คน แต่รายชื่อของนักศึกษาปีหนึ่งภาควิชาอุตสาหการที่เขาไปเช็คมามี 216 คนเป๊ะ แสดงว่าไอ้คนพูดไม่ได้มั่วนิ่มแน่ ๆ




...โห...เคี้ยวยากไม่ใช่เล่นเหมือนกันนะไอ้น้อง สงสัยเขาคงประเมินฝีมือมันต่ำเกินไป แต่อย่าคิดว่าโดนแค่นี้แล้วเขาจะยอมแพ้ เพราะเขามีแผนสำรองไว้เรียบร้อยแล้ว





“ดี! แต่นี่ไม่ใช่คำถามของผม ผมแค่อยากเตือนความจำคุณ ...คราวนี้ คุณลองมองไปรอบ ๆ แล้วช่วยนับดัง ๆ ให้ผมได้ยินสิว่าเพื่อนของคุณมากันกี่คน”




คนถูกสั่งหันไปตะโกนนับเพื่อนซึ่งก้มลงหมอบตามแถวไปเรื่อย ๆ โดยมีพี่ว้ากยืนรอฟังอย่างใจเย็น ทั้งที่มองแว๊บเดียวก็รู้แล้วว่ายังไงก็ไม่ครบ แต่ที่ต้องให้นับเลข เพราะมันจะยิ่งสร้างบรรยากาศกดดันให้ตึงเครียดมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเสียงนับหยุดลงตรงคนสุดท้าย ซึ่งเป็นตัวเลขอันน่าใจหาย





“เพื่อนของผมมาทั้งหมด 162 คนครับ”




“สรุปแล้วรุ่นของคุณขาดไปกี่คน”




“54 คน ครับ”





คำนวณบวกลบอย่างรวดเร็วสมเป็นเด็กวิศวะ อาทิ

結果 (中文) 1:

法治一 2 年︰ 回答问题全.托架，哇兄弟。 "你们提供看起来地蹲了下去所有!! 不要误会......这不是任何一个军事训练。因为它是从很大的希望的肝素一年，三个星期大洼会提供人体维生素 D 来自太阳，命令你在中午。 ......纠正插曲是准确的太阳。足球场直到发现几乎燃烧的中间。湿汗在这里，但他仍然是一场洪水后充分固化，姿势，仍然在职的皮肤症状不释放直到 Shin 光合作用 sathok 看恐吓孩子倒草沾满了土，因为它惩罚的原因之一。 "他们的头发任命你们吗？" OM 偷偷像蜜蜂嗡嗡的声音，大洼虹酒店答复已经更改为加速直到黑尔在响亮的声音，绕着机场直到火一喊。"说，你们这些家伙关闭了在我看来？ ！ "午夜，伙计们 ！" ......等简单 ！不能提供 Thamdi，直到喉咙宽度骂严厉，不缩小在会议房间像欢呼声音呼应。 哥哥不知道，哥哥很喜欢哇每个人都必须返回喝蜂蜜柠檬石灰直到几乎卖出了市场，但它所需要的耐心，我想要显示的精神，而无需使用麦克风或扩音器，她妹妹看。与欧空局，他是大洼，不得不接受对话。 星期天是因此咳嗽咳嗽，听起来有点之前我提到的问题再放。 "和你知道它现在？" 包含在答复来自 NFC 古姆青少年可以不听到语言癫痫、 烦躁不安、 急制动，才又一次我不想到碗里，喉咙痛，声音。 "够了 ！"不是需要答复 ！我会告诉你。现在 12 下午和五十八分七秒，他们让我需要站在等待的电缆。我想知道是否它是他们的责任，我在这里你们有责任吗？，或你们不认为我被卡住了!! 太阳横扫眼睛看你练习或仍然不摇最安静一起整体。后听了这话，嘲笑讽刺长投，但我想说，它只是说飞行员因为即将到来的真正博一大套。 "好吧，在这里第一次，我可以给你们再一次。" 像生存的死刑决定请删除，年轻的蹲下，意外地呼吸撤出救济的几个人。如果释放不是完整的肺。从欧空局的音频因此中断秘密大洼公斤 "但是...我会随机打电话给你的朋友来回答，和如果你没有朋友，他们都必须被侵犯了 ！" 电源指示灯闪烁对他油马上熄灭下来的物种。感觉是类似像后最终在踏板上随着反复，再一个吻。......只是帮助这两个版本还允许兄弟哇 kangut 不满意此大小 ngit 的每个其他答案。这也是希望必须存放于一个人为另一种，它不是更好的地狱，如果所有你。 ......，这些重要的人被随机称为必须考虑诅咒了，因为它会非常影响模型中的每个人的生活。如果从一个妹妹哇因素的问题的答案。此外，人会受到惩罚，然后他可能被诅咒到无休止的树桩的祖先在洞里。 当然，这个故事他们已经知道要设置太阳规则和受害者，他选择到中间带踏板，谴责种族侮辱是孤独。 "代码 0062 站起来向前迈出一步!! 肯定的是，站出来甚至单步执行命令该名称的所有者将发送朋友的眼睛，但没有弯腰蹲在一起可以做。对面大洼的面部图像的视图，注意可恶的孩子清楚地表明，它比正常压力。 可怕可怕...支付十年的晚复仇。但这只是穿过哪怕只有一天。一个星期天，他肯定永远不会忘了他昨天被诅咒地狱男孩它爬上侮辱人类尊严.螺旋吗？ 他想要带一个朋友教对方小便和嘎吱嘎吱跳蚤在一个秘密的地方，但它也是同样的人认为无线文明。他不得不进行切换以选择新的位置，还有数百个类似的证人。不需要任何混乱方面，我们已经广泛受贵族妹妹使用冷血，而不是享受他的复仇，合理的价格。 周日记得微笑骄傲，趾高气扬桥合理计划自己完美的哥哥。他的观点呼应世界实现停止代码 0062 站在那里一直听他准备已经这么保育水拳听一句提及的问题的前景。 "我问你昨天去想，你有很多人你还记得吗？ ！" "记住，伙计们，系工程科学程序模型年所有学生 56 1178年都人具体而言，工业工程系有所有 216 人." 快速行动，一个健全的答案清晰无误令人不禁疑问，AW。认为它将不知道去哪里寻求推动研究进展已经到来。真的，他只是不记得那一年，工程学院，所有与少数人的学生。但列表中的工业工程系一年级学生，他来有精确 216 人。显示，人都不说话诅咒他们。 ..................咀嚼困难不玩像我妈的哥哥怀疑他估计太低了，但一门手艺，别以为只是乐坏了，然后他会投降。因为他有一个备份计划。 "好 ！"但这不是我的问题。我只被想提醒你。......现在你看看周围，然后大声计数的帮助，我听到你的朋友有多少." คนถูกสั่งหันไปตะโกนนับเพื่อนซึ่งก้มลงหมอบตามแถวไปเรื่อย ๆ โดยมีพี่ว้ากยืนรอฟังอย่างใจเย็น ทั้งที่มองแว๊บเดียวก็รู้แล้วว่ายังไงก็ไม่ครบ แต่ที่ต้องให้นับเลข เพราะมันจะยิ่งสร้างบรรยากาศกดดันให้ตึงเครียดมากขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเสียงนับหยุดลงตรงคนสุดท้าย ซึ่งเป็นตัวเลขอันน่าใจหาย “เพื่อนของผมมาทั้งหมด 162 คนครับ” “สรุปแล้วรุ่นของคุณขาดไปกี่คน” “54 คน ครับ” คำนวณบวกลบอย่างรวดเร็วสมเป็นเด็กวิศวะ อาทิ

結果 (中文) 3:

一条规则：要回答的问题。第2哥一条！“谁让你抬起头! !趴下了。”别误会，我不是军事训练。因为这是命令！好心的白石三名年轻太阳想让身体获得维生素D，中午的阳光没错……阳光照在脸上，中间很少在潮湿的汗全淹没。但他仍然保持姿势不动，好像它不只是皮肤颤抖、光合作用和恐吓其他年轻新鲜的泥土倒在草地上，趴着睡因为惩罚的唯一原因“你什么时候我们见面。年轻的声音喃喃地低声回答，像蜜蜂一样嗡嗡的哀号，直到头换到混响声在加速场“我说它很清楚什么时候! !遇到你。”“先生/小姐，中午。…………………………………………ถามดี!不只是要宽，直到我的嗓子喊喊狭场不是像在会议室，声音响亮的欢呼你知道吗？年轻人，要回咎哥喝蜂蜜柠檬柠檬市场几乎已经卖完了，但还是得坚持住。因为我不需要或精神兄弟看到麦克扩音器他是头越疲惫不堪。角色特别多。因此，咳嗽，声带放松一点前句说穿着。“你知道现在是什么时间。一个唯一的回答是把语言，又使人们越来越不安。急制动不想把喉咙喊“够了，我不需要回答! !告诉自己现在十二点七秒十八五十分钟让你迟到了，我们必须等待我想知道这是我们的责任？有责任吗？你不能把它带! !来见我。”阳光掠过躺在年轻地静止不动了。听到คำด่าประชด诗但这只是想说的是，因为飞行员座椅