เสียงของคำว่ารัก เธอคงไม่เข้าใจ
ใช้แววตาอย่างไรเธอคงไม่รู้
ทำได้เพียงห่วงใยในวันที่เธอไม่อยู่
แม้ลึก ๆ จะรู้ว่าเธอมีใคร
วันที่เธอปล่อยมือ ใจฉันเองแทบบ้า
ร้องเรียกเธอจนน้ำตาไม่เหลือสักหยด
อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม อย่าทำอย่างนี้ได้โปรด
ทั้งหัวใจของหมา มันมีแค่ห้องเดียว
มีให้คนที่รัก คนคนเดียวเท่านั้น
แม้ว่าโดนปล่อยทิ้ง ยังคงรอคอยนับวัน
คนที่มันรักจะกลับมาเหมือนเคย
วันที่เธอปล่อยมือ ใจฉันเองแทบบ้า
ร้องเรียกเธอจนน้ำตาไม่เหลือสักหยด
อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม อย่าทำอย่างนี้ได้โปรด
ทั้งหัวใจของหมา มันมีแค่ห้องเดียว
มีให้คนที่รัก คนคนเดียวเท่านั้น
แม้ว่าโดนปล่อยทิ้ง ยังคงรอคอยนับวัน
คนที่มันรักจะกลับมาเหมือนเคย
เพราะว่าใจของหมามันมีแค่ที่เดียว
เว้นว่างใจเอาไว้ คนคนเดียวเท่านั้น
แม้ว่าจะถูกทิ้งยังคงรอคอยนับวัน
คนที่มันรักจะกลับมาที่เดิม
แม้จะเจ็บแค่ไหนปวดร้าวก็ช่างมัน
ได้แค่ยืนข้างคนที่รักก็พอ