ฉันล่ะหมั่นเขี้ยวเธอจริงๆ ช่างเถอะ ฉันทำอาหารไม่เก่งอยู่แล้ว เก็บของเสร็จเราไปอาบน้ำกันเถอะ " เหมือนว่าหญิงสาวจะรู้ทันความคิดเธอ จึงไม่วายแอบฟัดแก้มหนึ่งทีก่อนจะเดินออกจากห้องครัวไป เพทายหันมองตามหลังด้วยรอยยิ้มอ่อน คิดว่าคุณกัญจน์จะรู้ความคิดของเธออยู่คนเดียวเหรอไง
คิดว่าเธอไม่รู้เหรอ ว่าคุณกัญจน์จะทำอะไรเธอตอนอาบน้ำน่ะ
ส่งสัญญาณแห่งความต้องการมาซะขนาดนี้....
แต่ว่า เพทายก็ยอมที่จะเดินตามไปแต่โดยดีเช่นกัน