บิดาแห่งสิงค์โปร์ และรัฐบุรุษของโลกคนหนึ่ง คือ ลีกวนยู 李光耀 ถึงแก่อสัญญกรรมเมื่อคืนที่ผ่านมา สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากสิงค์โปร์ภายใต้การนำของ รัฐบุรุษท่านนี้ นับแต่การประกาศเอกราชในปี 1965 (หรือ 60 ปีที่แล้ว) มีหลายข้อดังนี้ขอแบ่งปันครับ
1. ประเทศเล็ก พลเมืองน้อย ไม่จำเป็นต้องยากจน พวกเขาร่ำรวยได้ ปัจจุบันพวกเรามีรายได้ประชาชาติต่อหัว US$5,600 ในขณะที่ สิงค์โปร์อยู่ที่ราวๆ US$60,000
2. ประเทศไม่มีทรัพยากรธรรมชาติอะไรก็สามารถเจริญก้าวหน้าได้ หากถามว่าสิงค์โปร์ส่งออกอะไร เราคงนึกไม่ออก แต่ผมเคยได้ยินว่า เขาเจริญได้เพราะส่งออก บุคคลากรหัวการค้าควบคุม supply chain ของสินค้าหลายอย่างที่ตัวเองไม่ได้ผลิตได้
3. พูดภาษาอังกฤษไมไ่ด้เพราะพริ้งด้วยสำเนียงเจ้าของภาษา แต่เผลอๆจะรำ่รวยกว่า ฝรั่งเจ้าของภาษา
4. ไม่ต้องมีประชาธิปไตย แต่เจริญและประชาชนกินดีอยู่ดีได้
5. การบังคับใช้กฏหมายอย่างเข้มงวด ควบคุมเสรีภาพบางอย่างอย่างเคร่งครัด มีความจำเป็นต่อการพัฒนาประเทศ
6. ไม่ต้องเกรงใจมหาอำนาจเยอะ หากอะไรถูกต้องก็ต้องทำ ดูอย่่างกรณี โก๊ะจ๊กตงอดีตนายกฯคนที่สองของสิงค์โปร์ ปฏิเสธคำขอของบิลคลินตัน ในกรณีการโบย ชาวอเมริกัน - Wit Sittivaekin