วันเวลาผ่านไป ในรั้วมหาวิทยาลัย ตะห

วันเวลาผ่านไป ในรั้วมหาวิทยาลัย ตะหลิวยังคงมโนไม่เปลี่ยน
“ถึงเท็นเท็น ฉันรู้จักเธอมา ราวๆ หนึ่งพันสี่ร้อยหกสิบกว่าวันแล้ว ไม่มีวันไหนเลยที่ฉันไม่แปลกใจ ในตัวเธอ หรือทึ่งในตัวเธอ” ตะหลิวหันมองเท็นเท็นที่กำลังคุยอย่างสนุกสนานอย่างงงๆ พอเท็นเท็นหันมาถามประมาณเข้าใจมั้ย ตะหลิวรีบยิ้มพยักหน้า ก่อนจะแอบเคลิ้มต่อ “เมื่อไหร่เธอจะทึ่งในตัวฉันบ้างน้า..”
แป่วนั่งเรียนกับตะหลิวดูตั้งใจสุดๆ ในบางวันอาร์มเดินคุยกับเท็นเท็น ที่เดินเรื่อยๆ นิ่งๆ ไม่หือไม่อือ บางครั้งทั้งแป่ว อาร์ม และตะหลิวนั่งรถเท็นเท็นกลับบ้านด้วยกัน สามคนส่งเสียงดังลั่น เท็นเท็นหน้าตาเบื่อๆ
อีกด้านหนึ่ง พี่แดนก็มักนั่งมานั่งข้างๆ น้ำค้างที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ พร้อมยื่นแก้วกาแฟให้ น้ำค้างยิ้มให้มากขึ้น เริ่มเปิดใจคุยกับพี่แดนอย่างเป็นมิตร และบางทีพี่แดน น้ำค้าง แป่ว อาร์ม เท็นเท็น และตะหลิว ก็นั่งทานข้าวพร้อมกันวงใหญ่
ส่วนน้ำค้างก็ยังคงมุ่ใมันเดินหน้ารุกเรื่องเท็นเท็นต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ น้ำค้างเดินยิ้มเข้าไปหาเท็นเท็นกับตะหลิว คล้องแขนเท็นเท็นลากเข้าห้องเรียน ก่อนหันมายิ้มๆ ให้ตะหลิวทีหนึ่ง ตะหลิวมองตามอย่างมุ่งมั่น “ผ่านกันมาขนาดนี้ ฉันจะไม่มีวันยอมหรอก ฉันจะรักเธอให้ได้จนกว่าเธอจะยอมรักฉันซะที หรือ ไม่ก็จนกว่าเธอจะไม่ยอมให้ฉันรักอีกต่อไป”

วันหนึ่งที่บ้านของเท็นเท็น แก้ว เทอร์โบ และบอมบ์นั่งทานของว่าง ยามบ่ายกันอยู่
“ดาร์ลิ้งปีนี้ลูกเราปีอะไรแล้วนะ” บอมบ์เอ่ยถามขึ้น
“เท็นเท็นปีสามจะขึ้นปีสี่ ตะหลิวปีสองจะขึ้นปีสาม”
“นี่เด็กๆ เค้าปิดเทอมกันเมื่อไหร่เนี่ย”
“เห็นมีแป๊บเดียวตอนช่วงปีใหม่อ่ะจ้ะ”
“คือพ่ออาจต้องกลับไปญี่ปุ่นสักสิบวัน ดาร์ลิ้งเอาไงอ่ะ จะไปด้วยกันหรือจะอยู่นี่”
“หื้อ ไปทำไมอ่ะคะ”
“ว่าจะไปเคลียร์เรื่องบริษัทน่ะ จะถอนหุ้นแล้วมาปักหลักที่นี่เลยดี หรือจะยังไงดี พ่อต้องมีคนช่วยน่ะนะ”
“ใจแม่นะ อยากอยู่ที่นี่แล้วอ่ะ ที่โน่นน่ะเอาไว้ค่อยไปเที่ยวเวลาคิดถึงๆ ดีกว่า แต่ดาร์ลิ้งต้องคุยกับ ลูกก่อนนะ ว่าจะเอายังไง เรียนหมอแล้วซะขนาดเนี๊ยะ"
“อือ คงต้องคุยก่อนไปนั่นแหละ"

เช้าวันใหม่ เท็นเท็นนั่งเล่นกับเจ้าแหง่วในสวน บอมบ์เดินมานั่งคุยด้วย “เท็นเท็นว่างมั้ย พ่อคุยด้วยหน่อย"
“ฮะ"
“เป็นไงเรียนเป็นไง ชอบมั้ย"
“ก็ ฮะ ตอนนี้ผมสนใจเรื่องแพทย์แผนไทยเพิ่มเติม อยากไปลองดู"
บอมบ์ถอนใจ “คือพ่อไม่อยากบังคับหรือกดดันอะไรนะ เพียงแต่พ่อต้องรู้หน่อยว่าลูกคิดอ่านยังไง คือเรื่องบริษัทของพ่อน่ะนะ...มันคงต้องมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย อาทิตย์หน้า

結果 (繁體中文) 1:

日期和時間，透過柵欄，仍然廚具，馬諾大學。"我知道她來達十 10 大約一二千四百年六十天，然後永遠不會無處可我找不到這對自己，或在她，喜歡"看看 10:10 上午正面臨著娛樂的昂坪例子鋼包談話。問題約 10:10 上午轉只需足以理解嗎?微笑、 點頭、 廚具，趕在前的匆匆偷偷地履行"當她是我的叔叔在令人難以置信......"?Paeo 研究與鋼包在一些日子裡，遊客可以看到預期的手臂很容易談到 10:10 上午或等等甯不旅行，是的有時武器和鋼包汽車座椅 paeo 10:10 上午回家。三人: 一個 10 十看布埃亞在另一邊哥哥丹總是坐在水邊，認為讀書是可用，咖啡的杯子，抱著微笑提交。開始開放跟哥哥丹老年友好按住也許河流 paeo 手臂 10:10 上午和一把勺子，大樂隊，一起吃。最好打開水仍掌握主題十畝 ใมัน 前進到接下來的十。開放的水上步行帶著微笑，尋找 10:10 上午，廚具。迴圈武器，10:10 上午拖進了教室，首先轉向鹽田，廚房用具，茶葉為之一。廚具，看看測定"通過這，我不得不承認我從來沒有。我愛她，她會愛直到我相當或直到她不再願意給我的愛"10:10 上午家的一天玻璃和炸彈坐小吃渦輪增壓。下午。"親愛的哪一年這一年，我們的孩子呢?"問炸彈權。"10:10 上午年三至四年，兩年多鋼包三年"。"這些孩子年齡每當聯盟佈局。""現在一分鐘是的"。"父母可能返回日本十天如何紋身親愛的花將在一起或將會在這裡"。"為什麼一定要買，他去嗎?""那是要清除我退休股票、 rueangborisat 刺繡大師在這裡，還是好。父母需要有人説明我!""母親的心! 我想要在這裡，然後的多一點，有時間去思考更好，但親愛的 thueng 必須前他們吧，塔努談談他們的孩子。親愛的醫生，我 เนี๊ 大小......""好的大概要在那之前，然後講到的"。เช้าวันใหม่ เท็นเท็นนั่งเล่นกับเจ้าแหง่วในสวน บอมบ์เดินมานั่งคุยด้วย “เท็นเท็นว่างมั้ย พ่อคุยด้วยหน่อย"“ฮะ"“เป็นไงเรียนเป็นไง ชอบมั้ย" “ก็ ฮะ ตอนนี้ผมสนใจเรื่องแพทย์แผนไทยเพิ่มเติม อยากไปลองดู" บอมบ์ถอนใจ “คือพ่อไม่อยากบังคับหรือกดดันอะไรนะ เพียงแต่พ่อต้องรู้หน่อยว่าลูกคิดอ่านยังไง คือเรื่องบริษัทของพ่อน่ะนะ...มันคงต้องมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย อาทิตย์หน้า

結果 (繁體中文) 2:

今天，隨著時間的推移，校園
特納依然不改概念“十十。我認識她大約1460天。有天，當我在她或她的戲劇並不感到驚訝，“特納看了十點十分舒暢地說很迷茫。效力十反過來問我這件事。特納衝微笑，點頭 之前忘了
“當她驚訝於我做什麼。”裴研究，特納坐在一旁目不轉睛的看著。在某些日子，走的手臂十點十分。這還是不走穩定或沒有是有時裴ARM和特納十點十分搭一起回家。三個響亮的爆炸
十點十分看起來疲憊的一面。丹總是坐在旁邊。霜凍閱讀 並且提出了咖啡杯 露笑容更 我開始跟她在一個友好的國家。
也許丹的胳膊露佩十點十分和特納坐著吃飯的，但大牌樂隊露還裹著ใマ積極地向前發展，在未來十年十大不知疲倦。走進露十十特納。十點十分拖曳臂式進了教室。在談到微笑 特納它提供1 特納看起來似乎 “通過這次合作 我永遠不會知道 我會愛她，直到她會愛我一次就好，或者直到她不會讓我愛了，“有一天十十玻璃和炸彈渦輪增壓坐著吃零食的家。下午是“親愛的，今年一年我們已經知道，問：”炸彈“十十年，三四十多年。特納兩年時間長達三年，“”你的孩子。那麼，當我打破它。“”我有一個小插曲，在新年的到來，“”父親可能不得不返回日本十天。親愛的，別 要一起去，或者這是“”呵呵。我知道為什麼，“”如何去公司清除它。撤回的股份已經在這裡解決好。或者換 我只是需要有人來幫助我“，”我的媽媽。我想留在這兒 我認為有更好的，但是偏出達林必須跟他說話之前，我會接受它。親愛的醫生不錯的大小太“”是啊。我需要跟我之前，“新的早晨。十點十分，在花園裡坐在主。坐下來，powerbomb “十點十分空了。他跟我說話，“”哈“，”我如何學會喜歡它“，”這是我現在，我更感興趣的是醫藥泰國。想看“炸彈感嘆。“我沒有強迫或壓力東西。我只知道，我的算盤讀者。該公司是不夠的......它會有點下週改變。

結果 (繁體中文) 3:

日子一天天過去，繼續在大學概念改變杯子
“我知道你เท็นเท็น大約一千四百六十天。沒有一天我不感到奇怪，她或她感到驚訝。在面對เท็นเท็น杯子發呆地愉快的聊天杯子在地微笑點頭，偷偷地“你被我嗎。
。”