เช้าวันใหม่ ตะหลิวเดินโซเซลงมาจากบน

เช้าวันใหม่ ตะหลิวเดินโซเซลงมาจากบนบ้าน ก่อนมานั่งที่โต๊ะอาหารยามเช้า แก้วเดินมาเอ่ยถามขึ้น “เป็นไงมั่งลูกสาวแม่ เมื่อวานหายไปไหนตั้งแต่เช้า”

“ไปช่วยคิงที่ร้านน่ะค่ะ พ่อไปไหนก็ไม่รู้” 

“เออ หมู่นี้ตาห่านหายๆ ไปจริงๆ..บางวันไม่กลับบ้านด้วยนา” 

“นี่วันนี้หนูก็ต้องไปที่ร้านอีก แต่คิงบอกให้ไปสายๆ ก็ได้” 

แก้วเหลือบๆ มอง“คิงนี่เค้าน่ารักดีนะ” 

“ค่ะ เมื่อวานเค้าเก่งมากเลย ทั้งร้านทำอยู่คนเดียว” ตะหลิวตอบแบบไม่รู้เรื่องว่าแก้วถามอีกความหมายหนึ่ง

“วันนี้ไปด้วยนะ เดี๋ยวไปช่วย” เทอร์โบอาสา

“ไปสิ ดีเลย” ตะหลิวยิ้ม

“เออ แล้ววันนี้เท็นเท็นไปไหนอ่ะเนี่ย เมื่อวานคนนี้หาย วันนี้อีกคนหาย มันจะได้เจอกันมั่งมั้ยเนี่ย” แก้วเดินบ่นไปเรื่อยๆ ตะหลิวหน้าหงอยๆ เมื่อได้ยินชื่อเท็นเท็น

 

ห่านกำลังวาดรูปใบหนึ่งอยู่ที่สวนแห่งหนึ่งอย่างตั้งใจแบบชิลๆ เท็นเท็นเดินช้าๆ ตรงมาที่ห่าน ห่านนัดคุยกับเขาเรื่องตะหลิว เท็นเท็นนั่งลงข้างๆ เงียบๆ มองดูห่านวาดรูปไปเรื่อยๆ สักพัก ห่านก็วาดเหมือนไม่ได้ มีอะไรรีบร้อน หรือสำคัญ ภาพที่ห่านวาดเป็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งดูจากเค้าโครงแล้วน่าจะสวย เท็นเท็นเห็นว่าไม่มีต้นแบบ ของภาพวาด เหมือนห่านวาดขึ้นมาเฉยๆ

“อ้าว มาแล้วเหรอ ขอบใจนะที่อุตส่าห์มา” 

เท็นเท็นยิ้มมองรูป "น้านวลเหรอครับ" 

ห่านหันมายิ้ม “เธอจำได้เหรอ” 

“คุ้นๆ น่ะครับ แล้วก็คิดว่าลุงไม่น่าจะวาดคนอื่น ลุงห่านจำน้านวลได้แม่นขนาดที่วาดได้โดยไม่มีแบบได้เลยเหรอฮะ” 

“เป็นไงเจ๋งป่ะล่ะ” ห่านยิ้มภาคภูมิใจ “ที่ว่าเจ๋งนี่ไม่ใช่ลุงนะ...ความรัก...ความรักต่างหากที่มันเจ๋ง” เท็นเท็นอึ้ง “เมื่อไหร่ที่เรารักใครแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย เมื่อนั้นมันจะเกิดความเจ๋งชนิดหนึ่งขึ้น เราจะอยากเป็นอีกคน คนที่ดีขึ้น เก่งขึ้น เราจะอยากเป็นซูเปอร์แมน" ห่านเอ่ยพลางทำท่าเบาๆ เท็นเท็นอดหัวเราะไม่ได้ “เราจะเป็นได้มากกว่าที่เราเคยเป็น และเมื่อไหร่ที่มีคนมารักเราแบบนั้น รักแบบไม่มีเงื่อนไขอะไร เราก็ต้องเห็นคุณค่าของมัน เห็นคุณค่าของความรู้สึกนั้น เข้าใจมั้ยว่าลุงหมายถึงอะไร" เท็นเท็นพยักหน้า “คำว่าเห็นคุณค่า ไม่ได้แปลว่าต้องรักตอบนะ แต่แปลว่าต้องให้เกียรติความรู้สึกที่ดีๆ นั้น ไม่เอามา ล้อเล่น" เท็นเท็นชะงัก หน้าชา “รู้นะว่าลุงหมายถึงอะไร" 

“ครับ ผมรู้ ผมขอโทษฮะ" เท็นเท็นยกมือไหว้

“ไม่ต้องขอโทษลุงหรอก ลุงก็แค่พ่อของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เค้ารักเธอมาก และไม่ชอบเห็นลูกตัวเองถูกหยาม ไม่รักกันน่ะเข้าใจได้ แต่หยามกัน...มันยอมไม่ได้" 

“ลุงห่าน...ผมขอโทษอีกทีฮะ" เท็นเท็นไม่รู้จะอธิบายยังไง ยกมือไหว้อีกครั้ง 

結果 (中文) 1:

เช้าวันใหม่ ตะหลิวเดินโซเซลงมาจากบนบ้าน ก่อนมานั่งที่โต๊ะอาหารยามเช้า แก้วเดินมาเอ่ยถามขึ้น “เป็นไงมั่งลูกสาวแม่ เมื่อวานหายไปไหนตั้งแต่เช้า”“ไปช่วยคิงที่ร้านน่ะค่ะ พ่อไปไหนก็ไม่รู้” “เออ หมู่นี้ตาห่านหายๆ ไปจริงๆ..บางวันไม่กลับบ้านด้วยนา” “นี่วันนี้หนูก็ต้องไปที่ร้านอีก แต่คิงบอกให้ไปสายๆ ก็ได้” แก้วเหลือบๆ มอง“คิงนี่เค้าน่ารักดีนะ” “ค่ะ เมื่อวานเค้าเก่งมากเลย ทั้งร้านทำอยู่คนเดียว” ตะหลิวตอบแบบไม่รู้เรื่องว่าแก้วถามอีกความหมายหนึ่ง“วันนี้ไปด้วยนะ เดี๋ยวไปช่วย” เทอร์โบอาสา“ไปสิ ดีเลย” ตะหลิวยิ้ม“เออ แล้ววันนี้เท็นเท็นไปไหนอ่ะเนี่ย เมื่อวานคนนี้หาย วันนี้อีกคนหาย มันจะได้เจอกันมั่งมั้ยเนี่ย” แก้วเดินบ่นไปเรื่อยๆ ตะหลิวหน้าหงอยๆ เมื่อได้ยินชื่อเท็นเท็น ห่านกำลังวาดรูปใบหนึ่งอยู่ที่สวนแห่งหนึ่งอย่างตั้งใจแบบชิลๆ เท็นเท็นเดินช้าๆ ตรงมาที่ห่าน ห่านนัดคุยกับเขาเรื่องตะหลิว เท็นเท็นนั่งลงข้างๆ เงียบๆ มองดูห่านวาดรูปไปเรื่อยๆ สักพัก ห่านก็วาดเหมือนไม่ได้ มีอะไรรีบร้อน หรือสำคัญ ภาพที่ห่านวาดเป็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งดูจากเค้าโครงแล้วน่าจะสวย เท็นเท็นเห็นว่าไม่มีต้นแบบ ของภาพวาด เหมือนห่านวาดขึ้นมาเฉยๆ"全速，utsa 吗? 谢谢你!"10:10 上午笑看"是的叔叔石板吗?"图片。鹅转身微笑。"她做"。"是的它是你认为坤的不可能会吸引人。叔叔鹅有吸引更多的石板是麦芒尺寸不一样啊?"“เป็นไงเจ๋งป่ะล่ะ” ห่านยิ้มภาคภูมิใจ “ที่ว่าเจ๋งนี่ไม่ใช่ลุงนะ...ความรัก...ความรักต่างหากที่มันเจ๋ง” เท็นเท็นอึ้ง “เมื่อไหร่ที่เรารักใครแบบไม่มีเงื่อนไขอะไรเลย เมื่อนั้นมันจะเกิดความเจ๋งชนิดหนึ่งขึ้น เราจะอยากเป็นอีกคน คนที่ดีขึ้น เก่งขึ้น เราจะอยากเป็นซูเปอร์แมน" ห่านเอ่ยพลางทำท่าเบาๆ เท็นเท็นอดหัวเราะไม่ได้ “เราจะเป็นได้มากกว่าที่เราเคยเป็น และเมื่อไหร่ที่มีคนมารักเราแบบนั้น รักแบบไม่มีเงื่อนไขอะไร เราก็ต้องเห็นคุณค่าของมัน เห็นคุณค่าของความรู้สึกนั้น เข้าใจมั้ยว่าลุงหมายถึงอะไร" เท็นเท็นพยักหน้า “คำว่าเห็นคุณค่า ไม่ได้แปลว่าต้องรักตอบนะ แต่แปลว่าต้องให้เกียรติความรู้สึกที่ดีๆ นั้น ไม่เอามา ล้อเล่น" เท็นเท็นชะงัก หน้าชา “รู้นะว่าลุงหมายถึงอะไร" “ครับ ผมรู้ ผมขอโทษฮะ" เท็นเท็นยกมือไหว้“ไม่ต้องขอโทษลุงหรอก ลุงก็แค่พ่อของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่เค้ารักเธอมาก และไม่ชอบเห็นลูกตัวเองถูกหยาม ไม่รักกันน่ะเข้าใจได้ แต่หยามกัน...มันยอมไม่ได้" “ลุงห่าน...ผมขอโทษอีกทีฮะ" เท็นเท็นไม่รู้จะอธิบายยังไง ยกมือไหว้อีกครั้ง

結果 (中文) 3:

一天下来，杯子在房子上。玻璃餐桌前坐在清晨走到问“妈妈的女儿。昨天上午，“消失”，帮助国王

不知道爸爸去商店。 

。最近，“鹅眼，思念真的…有一天不回家。”“今天 

我去别的地方，但是国王说了

。 眼”看“国王杯是他 

很可爱。”“是的。昨天他单独行动，很好的商店。玻璃杯子回答不知道，问“今天的另一个含义。

。

“帮助”。เทอร์โบอาส做杯子笑了。。。

“哦，是的。今天是昨天去哪里了？เท็นเท็น今天这个恢复会失去另一个玻璃มั่งมั้ย见面？”我走。当听说一个无精打采เท็นเท็น 



一张画鹅在花园的设计和เท็นเท็น慢慢地来找他谈鹅鹅场的杯子坐在旁边静静地看着เท็นเท็น画鹅鹅被动画一样，不一会儿重要的照片或画一个女人从鹅的布局，很美.เท็นเท็น没有理由像鹅的国画大师画
“哦，你来了！谢谢你

来，微笑着。 เท็นเท็น图“我吗？” 乳鹅笑

“

，你还记得吗？” “我不熟悉。我认为其他人还记得我叔叔，乳鹅不精确尺寸。画有“？”

。 吗？”，“鹅微笑骄傲，这不是你的爱……它是爱。”“当你爱的人เท็นเท็น目瞪口呆的条件。然后，我们会有一种冷静的想成为另一个更好的人，更好的是，我们希望超人”。เท็นเท็น捧腹大笑“我们比我们以前是这样，当有人爱你，无条件的爱是我们必须看到它的价值。自尊的感觉。你明白我的意思。”这个词并不意味着“价值必须回答。但这意味着荣誉感不好。”“知道谁开玩笑了。เท็นเท็น 
叔叔的意思。”“对不起，先生，我知道

“举手致敬”เท็นเท็น叔叔不道歉。叔叔是一个女孩的父亲，他很爱她。见到自己的孩子被藐视和不理解的爱。但是，因为它无法接受……

“叔叔” 鹅……对不起。我不知道怎么解释？”เท็นเท็น 举手致敬。