คุณยังคงมองไม่เห็นความเจ็บปวดของฉัน,คุณเลือกที่จะโกหกฉันปกปิดฉัน,คุณยังมองไม่เห็นความจริงใจของฉัน,ถามใจคุณเองรักฉันจริงหรือเปล่า?ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าตัวฉันเองเดินเพียงลำพัง
มาโดยตลอด
ทุกครั้งคุณจะโยนความผิดมาที่ฉัน,ฉันเข้าไปวุ่นว่ายในชีวิตคุณมากเกินไปใช่หรือไม?
คุณทำให้ดูด้อยค่า
เป็นคนโง่ของคุณมาโดย
ตลอด
เป็นสิ่งที่ไม่มีชีวิต
เป็นของตายของคุณ
ฉันพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะได้อยุ่กับคุณ
แต่คุณกลับเลือกที่จะมองฉันเป็นสิ่งไม่สำคัญ
ดูไม่มีคุณค่าไม่มีความรู้สึก
น้ำหนักลดลงไปเท่าไร
กินอะไรไม่ได้เลย
กายเป็นโรคเบื่ออาหาร
ฉันไม่ได้โง่ถึงไม่รู้ว่าคุณกำลังหลอกฉัน
คุณถามฉัน?
ทำไมคุณถามตัวคุณเองล่ะ
สิ่งที่ฉันรับไม่ได้คือต้องยอมให้แฟนตัวเองไปหลอกใช้คนอื่นเพื่อผลประโยชน์ตัวเองฉันรับไม่ได้หรอก
ฉันบอกคุณแล้วน่ะ,ผู้หญิงทุกคนมีความรู้สึกมีหัวใจ
คุณห้ามฉันไม่ให้ไปแอดผู้หญิงเหล่านั่นเพราะกลัวฉันจะรู้อะไร?
ถ้าไม่มีอะไรทำไม่ตัองกลัว
ฉันเจ็บปวดแค่ไหน!
ฉันไม่เคยโกรธเกลียดคุณเลย
รักคุณมากแค่ไหน
คุณกลับมองฉันเป็นแค่เศษส่วนหนึ่งในชีวิตคุณ
ถามฉันเป็นแค่แฟนของคุณยังพอหรอ
ครั้งที่อยุ่กับคุณฉันมีความสุขมาก
ถามฉันมีแฟนใหม่แล้วหรอฟังดูฉันง่ายมากขนาดนั่นเลยใช่ไหม
คุณยังมองเห็นฉันเป็นสิ่งไม่มีค่า
ฉันเดินเพียงลำพังมาตลอด
ฉันยังเข้มแข็งไม่พอ
ยังไม่พร้อมที่จะเจ็บปวดตอนนี้