เมื่อรับสมัครพนักงาน องค์กรทุกแห่งย่อมกำหนดคุณสมบัติพนักงานไว้แล้ว มีการสอบประวัติและสัมภาษณ์กันแล้วในเรื่องการทำงานในระดับหนึ่ง บางที่มีการฝึกงาน 120 วันก่อนบรรจุเป็นพนักงานประจำ แต่เมื่อปฏิบัติงานจริงๆ ต้องคำนึงถึงความสามารถของพนักงานว่าทำได้มากน้อยเพียงใด ถนัดด้านไหน กำลังความสามารถอยู่ในระดับใด แล้วจัดการงานให้อย่างเหมาะสม แต่เราก็พบว่า ยังมีหลายองค์กร ที่ใช้งานพนักงานเกินกำลังความสามารถ หรือให้พนักงานทำงานล่วงเวลาโดยไม่มีค่าล่วงเวลาใดๆ ให้ ถ้าพนักงานมีความเต็มใจก็ถือว่าเป็นการดี แต่ถ้าพนักงานถูกบังคับ ย่อมทำงานอย่างอึดอัด เครียด และกดดัน เพราะหลังเลิกงาน ทุกคนย่อมีธุระ มีครอบครัวที่จะต้องดูแล แต่องค์กรกลับไม่คำนึงถึงเรื่องส่วนตัว หากพนักงานคนใดไม่ยอมทำล่วงเวลาให้ก็จะถูกตำหนิว่าเอาแต่เรื่องส่วนตัว โดยไม่คิดก่อนว่า เขามาทำงานให้เราเพราะเขาต้องการเอาเงินไปเลี้ยงดูครอบครัว หลังเลิกงานก็เป็นเวลาที่เขาจะต้องดูแลครอบครัว