เคยเป็นปะ แบบมีเรื่องที่ไม่สบายใจ แต่ไม่รู้จะไปพูดกับใครอะ | จากที่ไม่สบายใจอยู่แล้วพอมันไปทำปติกริยากับความรู้สึกโดดเดี่ยวไม่เหลือใคร แม่งยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปอีก แบบเสียใจเรื่องนึงแล้วยังมาเสียใจต่ออีกตรงที่ว่าไม่รู้จะบอกใครดี เรียกเหตุการนี้ว่า การเสียใจแบบลูกโซ่ ละกัน | แล้วไอ'ไม่เหลือใคร'ที่ว่านี่ไม่ได้หมายถึงอยู่คนเดียว ไม่มีใครนะ คนรอบข้างอะมี เพื่อนอะมี แต่ไม่รู้จะบอกใครดี งงปะ กูเองยัง งง ตัวเองเลย | นี่ก็มึนไปหมดละ ในหัวคือกำลังเกิดการโต้วาทีกันแบบดุเดือด หัวข้อคือ 'สรุปสิ่งที่กูทำไปนี่ถูกหรือผิด' ทั้งฝ่ายค้านและฝ่ายเสนอนี่ก็ไม่มีใครยอมใครเลยค่ะ เห้อออ! | มีปุ่มระเบิดตัวเองเป็นโกโก้ครั้นท์มั้ย? กูอยากไหลลงสู่ทุ่งข้าวสาลีเต็มทีแล้ว....